به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از کتاب «نرگسستان» ترجمه منظوم رامایانا اثر والمیکی، با حمایت بخش فرهنگی سفارت هندوستان در تهران برگزار شد.

این کتاب که در زمان اورنگ زیب پادشاه در کشور هند توسط چندرمن کایته مدهپوری از سانسکریت، به نظم فارسی برگردانده شده، توسط محمد کاظم کهدویی استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد تصحیح شده و چاپ دوم آن با حمایت مالی بخش فرهنگی سفارت هندوستان در تهران و با مقدمه سفیر کبیر هند در ایران به چاپ رسیده است.

در این مراسم که به همت و کوشش بخش فرهنگی سفارت هند و بلرام شکلا رایزن فرهنگی هندوستان، در محل مرکز فرهنگی هندوستان در تهران برگزار شد، رودرا گائوراو شرست، سفیر کبیر هند، نصیری معاون فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، اعظم لطفی رئیس بخش مطالعات شبه قاره در دانشگاه تهران و جمعی از فرهیختگان، استادان دانشگاه، فضلا و هنرمندان از فرهنگستان هنر و… شرکت داشتند.

تصحیح حماسه منظوم و مشهور سرزمین هند رونمایی شد — از راست: مصطفوی، کهدویی، نصیری، اعظم لطفی، رودرا شرست، حبیبی

ابتدا رودرا گائوراو شرست سفیر هندوستان، در خصوص اهمیت روابط فرهنگی دو کشور ایران و هند و همچنین اهمیت رامایانا و ترجمه آن سخن گفت. در ادامه بلرام شُکلا، رایزن فرهنگی هندوستان ضمن برشمردن ویژگی‌های رام و رامایانا، تصحیح نرگسستان را یکی از کارهای پر ارزش در این زمینه دانست.

سپس محمد کاظم کهدویی، استاد گروه ادبیات فارسی دانشگاه یزد و مصحح کتاب نرگسستان درباره این منظومه و اهمیت آن سخن گفت. او ضمن خوش آمدگویی به مهمانان، و سپاسگزاری از سفیر و رایزن فرهنگی سفارت هند، به ویژه توجه آنان به زبان و ادب و فرهنگ فارسی و تلاش‌های فرهنگی آنان، در جهت تحکیم روابط علمی و فرهنگی بین دو کشور افزود: کتاب نرگسستان، ترجمه منظوم حماسه مشهور و به نام سرزمین هند، به نام رامایاناست که چَندَرمَن کایته، مدهپوری، آن را در ۱۱۰۴- ۱۱۰۵ ق. به فارسی سروده و به اورنگ‌زیب پادشاه (۱۰۶۸-۱۱۱۸ ق./ ۱۶۵۶-۱۷۰۷ م) پیشکش شده است.

او ادامه داد: کتاب حاضر، نخستین بار سال ۱۳۹۳ توسط انتشارات مجمع ذخایر اسلامی، و بار دوم، سال ۱۴۰۳ خورشیدی، توسط نشر پارسی‌گو و با حمایت مالی و معنوی بخش فرهنگی سفارت هند در ایران، به چاپ رسید.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: ناظم، در آغاز کتاب با استعانت از نام و یاد خداوند، به بیان اوصاف ذاتی و صفاتی خدا می‌پردازد و از پروردگار عالمیان، با جلال و شکوه و عظمت یاد می‌کند و سپس از خویش و منظومه سروده شده و باعث و بانی این کار سخن می‌گوید، و با عنایت به آنچه خود سروده، معلوم می‌شود که پیش از این نیز داستان رامایانا را به نثر در آورده بوده و سپس به نظم آن پرداخته است.

او ادامه داد: شاعر در خصوص نام این منظومه، که نوزده بار آن را ذکر کرده، به مقدمه گلستان سعدی هم عنایتی داشته، (گل همین پنج روز و شش باشد / وین گلستان همیشه خوش باشد) می‌گوید:

چو این نسخه سراپا هست گلزار

کشم در وی بهار نو پدیدار

گذارم نام این را نرگسستان

که هست این رشک افزای گلستان

بقای گل به یک هفته عیان است

ولی این نرگسستان جاودان است

وی افزود: شاعر به سبب آشنایی با حماسه‌های ملی ایران، نظیر شاهنامه، و دیگر منظومه‌های حماسی، مثل اسکندر نامه‌ها و…، و همچنین توجه به زبان و ادبیات پارسی، عنایتی خاص به ایران و پارسی‌گویان دارد.

کهدویی در پایان گفت: چَندَرمَن کایته، در پایان تمهیدات و سرآغاز کتاب، و پیش از شروع دفتر اول این منظومه، تاریخ سرایش آن را به حروف ابجد، «باغ ایمان» آورده که نشانگر سال ۱۱۰۵ هجری قمری است:

شنو تاریخ سال نرگسستان که سازم نقش بر لوح دبستان

چو جستم ازخرد گفتا که برخوان طراوت بخش دل‌ها «باغ ایمان».

به وارثان خیبر از خروش حیدری بگو