باشگاه خبرنگاران جوان - علی باقری دبیر شورای راهبردی روابط خارجی در برنامه گفت و گوی ویژه خبری با اشاره به تجاوز دشمن صهیونی به خاک کشورمان بیان کرد: اقدام نظامی رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه حاکمیت ملی، تمامیت ارضی و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران، هم در نوع نگاه جمهوری اسلامی ایران نسبت به موضوعات و عرصه مناسبات بین‌المللی و هم در شاخص‌های مختلف عرصه امنیت منطقه و بین‌الملل، تغییراتی ایجاد کرد. البته نکته‌ای به ذهنم می‌رسد که لازم است عرض کنم. به اعتقاد بنده، تعبیری که باید در مورد این اتفاق به کار ببریم، تعبیر «تجاوز» است؛ چرا که واقعاً یک تجاوز از طرف دو رژیم علیه ایران، ملت ایران و جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته است. از یک سو با یک تجاوز مواجهیم و از سوی دیگر، با یک دفاع مقدس، میهنی، همه‌جانبه، فراگیر و منسجم از طرف همه مردم ایران روبرو هستیم که البته در خط مقدم آن، نیروهای مسلح قرار داشتند.

وی ادامه داد: تأکید بنده بر واژه «تجاوز» از این جهت است که پس از جنگ جهانی دوم، قدرت‌های بزرگ با ایجاد سازوکارهایی نظیر سازمان ملل، شورای امنیت و منشور ملل متحد، نظمی را در جهان پایه‌ریزی کردند. آنها در شورای امنیت از حق وتو برخوردارند و سازوکاری را تعبیه کرده‌اند که منافع خودشان حفظ شود. هرچند ما معتقدیم این نظم، یک نظم عادلانه نیست، اما به هر حال، نظم موجود در جهان است. نکته حائز اهمیت این است که آنها حتی این نظم موجود را نیز رعایت نکردند و خارج از همه قواعد حقوق بین‌الملل، دست به چنین تجاوزی زدند. لذا فریاد ما در عرصه دیپلماسی باید برای به کرسی نشاندنِ مفهوم «تجاوز» بلند شود. آمریکا با همه امکاناتش، رژیم صهیونیستی و سایر اعوان و انصارشان در جهان غرب، از جمله در اروپا، تلاش می‌کنند تا شعله این تجاوز را خاموش کنند و بگویند که صرفاً اتفاقی رخ داده است. برخی از آنها با وقاحت تمام، مانند بعضی کشورهای اروپایی، می‌گویند این اقدام رژیم صهیونیستی کار خوبی بوده است. برخی دیگر که این گستاخی را ندارند، با سکوت از کنار آن عبور می‌کنند.

باقری افزود: به نظر بنده، یکی از کارویژه‌های اصلی ما در عرصه دیپلماسی باید این باشد که این «تجاوز» را - که یک واقعیت است و قدرت‌های بزرگ، به‌ویژه آمریکا، در صدد عادی‌سازی آن هستند - به یک انگاره و گزارهٔ مُسلّم بین‌المللی تبدیل کنیم. باید این موضوع را در فرآیندها و مناسبات مختلف دیپلماتیک، چه در عرصه سیاسی، چه حقوقی و چه دیپلماسی عمومی، مورد پیگیری قرار دهیم. لذا هرچه بیشتر بر واژه «تجاوز» تأکید کنیم، این امر به نوبه خود کمک می‌کند تا این هدف را در مسیر دیپلماسی محقق سازیم.

دبیر شورای راهبردی روابط خارجی درباره بازدارندگی کشورمان بیان کرد: ببینید، بحث بازدارندگی مؤلفه‌های مختلفی دارد: یک مؤلفه آن نظامی است، دیگری عرصه سیاسی و دیپلماسی است، مؤلفه‌ای دیگر مردمی و مؤلفه‌ای دیگر اقتصادی است. بازدارندگی به این معناست که مؤلفه‌های قدرت شما باید به گونه‌ای باشد که دشمن اجازه تهدید به خود ندهد، چه رسد به تجاوز. اینکه دشمن تجاوز می‌کند، نشان می‌دهد که او در محاسباتش به این نتیجه رسیده است که ما دارای نقاط ضعفی هستیم. حتی اگر ما نقاط ضعفی هم نداشته باشیم، او بر اساس محاسبات خود عمل می‌کند. برآورد دشمن این بوده است که نقاط ضعفی متوجه ماست که شاید بارزترینِ آن، متوجه انسجام ملی ما بوده است. تقریباً همه تحلیلگران بر این نکته تأکید و تصریح دارند که تصور دشمن این بود که ما در جامعه ایران دچار تشتت هستیم و اگر یک تلنگر، یک فشار یا یک تهاجم از بیرون صورت بگیرد، این ظرفیت بالقوه، خود را بروز می‌دهد و باعث اغتشاش در داخل ایران خواهد شد. این اغتشاش نیز کمک‌کننده به تأمین اهداف رژیم صهیونیستی و آمریکا خواهد بود.قطعاً این تجاوز باید برای آنها هزینه‌مند شود. آنها نیز محاسبه کرده بودند که این اقدام هزینه‌هایی برایشان خواهد داشت؛ غیر از هزینه‌های مادی، هزینه‌های اعتباری، حقوقی و سیاسی در افکار عمومی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

وی تاکید کرد: ما در طول این جنگ، قطعاً به یک بازدارندگی فعال دست پیدا کردیم. به نظر من چند نکته مهم در این زمینه وجود دارد. یک نکته مهم این است که وقتی دشمن حمله غافلگیرانه‌ای انجام داد و تعدادی از سران و فرماندهان نظامی ما را که اتفاقاً از افراد ذی‌مدخل و دست‌اندرکار صیانت از امنیت ملی در عرصه نظامی بودند به شهادت رساند، تصورش این بود که یک اخلال جدی در سامانه دفاعی ما شکل می‌گیرد.

تکمیل میشود...

ما در طول جنگ ۱۲ روزه به بازدارندگی فعال دست پیدا کردیم